La vie à la campagne

Hoe goed ken je eigenlijk je eigen omgeving? Montcuq is het wat grotere dorp, waar ons eigen minuscule dorpje Saint-Matré (met moeite 125 inwoners) bij hoort. De dichtstbijzijnde supermarkt, de huisarts, de bank en de apotheek, we rijden ervoor naar Montcuq, ‘doen ons ding’ en rijden weer terug. Natuurlijk komen we af en toe op de markt en uiteraard eten of drinken we af en toe wat op één van de terrassen, maar toch… Montcuq is ‘gewoon’ geworden, misschien herken je dat wel…

En toch is het hier ooit voor ons begonnen. Op een warme nazomeravond op het terras van ‘Café de France’. We waren een weekend vanuit Nederland gekomen om te kijken of we ons daadwerkelijk wilden gaan vestigen in de Lot, waar we een ruig terrein met een groot leegstaand huis hadden gevonden. We gebruikten het weekend om talloze dorpjes in de omgeving te bezoeken. Hebben we iets met deze streek? Is er voor onze toekomstige gasten genoeg te doen? We kregen niets dan goede indrukken, alles voelde prettig en het milde oktoberweer deed de rest. We gingen ervoor!

Ruim een half jaar later verhuisden we naar Saint-Matré en begonnen we aan ons avontuur. De kinderen gingen naar de school van Belmontet en wij kwamen met grote regelmaat in Montcuq voor van alles en nog wat. Gaandeweg de tijd werd onze leefomgeving wat ruimer en werden ook veel andere plaatsen ontdekt. En met het groter worden van de kinderen kwamen we uiteindelijk steeds minder in het lieflijke dorpje met z’n stoere ‘donjon’.

Heel recent, op een zonnige ochtend in maart, gaan we weer eens naar Montcuq om een nieuw wandelspeurtochtje uit te zetten voor onze gasten. Even net de hoek om bij de huisarts, even net wat verder doorlopen bij de bank… Als ware toeristen lopen we door de kronkelende straatjes, foto’s en aantekeningen makend… En dan zie je, na al die jaren, ineens weer hoe lieflijk, hoe mooi, hoe oud en hoe bijzonder het dorp is waar je al zoveel bent geweest. En dat je denkt al helemaal te kennen. Niet dus! Ons oog valt op allerlei details die we nog helemaal nooit gezien hebben. Of ieder geval, waar we nog nooit echt aandacht aan hebben besteed.

En zo wordt een snel bezoekje aan Montcuq ineens een leuke toeristische ontdekkingstocht door de eigen achtertuin. We ontdekken er een nieuwe brocantewinkel die heerlijke koffie schenkt, we bewonderen mooi opgeknapte huisjes, we lezen – voor het eerst! – de informatieve bordjes die her en daar aan de gevels hangen en die uitleg geven over de historie van het dorp. Er blijkt een ‘botanische route’ te zijn die je kennis laat maken met de typische planten die er in de dorpsomgeving groeien. En ‘en passant’ fröbelen we een nieuwe wandelspeurtocht in elkaar (daar kwamen we tenslotte voor!) zodat onze gasten dit seizoen langs de mooiste plekjes van Montcuq kunnen gaan dwalen.

En we leren een les: schoonheid is overal… maar je moet het wel zien!

Er valt natuurlijk veel meer te vertellen over Montcuq! Lees ook het artikel dat Coen een paar jaar geleden schreef voor Frankrijk.nl: klik hier