La vie à la campagne

Altijd werk aan de winkel...

Les Escaliers de La Combe terras
Het was destijds liefde op het eerste gezicht: ons 'Grote Rode Huis' met de potsierlijke trap ervoor, maar zeker ook de enorm grote schuur, met zijn open constructie, de oude 'hangar' van de boerderij.

Hier stonden vroeger de wagens, de tractoren en de landbouwmachines keurig op een rijtje, beschermd tegen zon en regen.

Ons oog viel er direct op : een prachtige constructie van gebogen hout. Hier gaan we iets moois van maken! Een overdekt terras van 80 vierkante meter! 'Onder de kap' werd binnen ons gezin als snel een begrip, al is het me nooit helemaal duidelijk geworden hoe we aan die naam gekomen zijn...

Toen we eenmaal aan de enorme verbouwing begonnen, bleek 'onder de kap' een uitkomst. Bouwmaterialen gehaald ? Onder de kap. Hout voor de kachel besteld : onder de kap. Bouwafval ? Gooi maar onder de kap. Leuke oude spullen gevonden op de vide-grenier ? Zet maar zolang onder de kap. Binnen een paar weken leek de mooie open constructie meer op een bouwplaats of een afvaldepot….

In 9 maanden tijd verzetten we bergen werk om van het huis een Maison d'hôtes te maken, een mooie vakantieplek, met fijne kamers en een goede keuken. Maar hoe mooier het huis werd, hoe slechter het gesteld was met de schuur. Tot ons grote afgrijzen was één van de blikvangers van ons project veranderd in een enorme puinhoop. Met in ons achterhoofd het idee van een gezellige 'buitenwoonkamer' voor onze gasten, improviseerden we nog snel een zithoek wat met overgebleven tafels, pallets en kussens. Echt tevreden waren we zeker niet, maar je moet wat...

In de jaren erna bleef 'onder de kap' het stiefkindje van ons project, want de prioriteiten lagen altijd ergens anders. Elke winter weer die puinhoop, maar toch, in de loop van de opeenvolgende zomerseizoenen groeide de plek langzaam tot een mooi decor. En wat waren we blij toen een kennis ons die 2 oude Chesterfieldbankjes gaf!

Onze Franse gasten lopen bijna steevast naar de schuur om de constructie van dichtbij te bewonderen. De liefde voor 'patrimoine' (cultureel erfgoed) is enorm bij de Fransen en we zijn natuurlijk trots dat onze schuur daar deel van uitmaakt ! Een van onze gasten vertelde ooit het verhaal dat dit soort boogconstructies is gemaakt in een tijd dat de scheepsbouw een slechte periode beleefde en de scheepstimmerlieden op het platteland hun brood probeerden te verdienen. Onze 'kap' zou dus in feite een omgekeerde scheepsromp zijn !

'Onder de kap'… we kunnen nog lang vertellen over alle mooie gesprekken, alle optredens van hordes kinderen, onze ezels die er overwinterd hebben, de duiven die er hun nesten bouwden en onze Chesterfields bevuilden, het anti-duivennet dat een uil fataal werd… In de loop van de jaren voegden we steeds meer  mooie, oude, geleefde spullen toe aan de bonte verzameling. Binnen onze familie heb ik de naam niks weg te kunnen gooien… en dat klopt ook… maar de laatste jaren vond zelfs ik het te bont worden!

Dit voorjaar kregen we, helaas, onverwacht extra tijd om Les Escaliers klaar te maken voor het seizoen. Geen enkel excuus dus! Met hulp van onze dochters werd er eindelijk weer eens goed opgeruimd en we zijn ontzettend trots op het resultaat!